Wie doe het? + social impact
Een diverse groep buurtbewoners, met verschillende drijfveren, zet zich in voor het onderhouden en gebruiken van de (eetbare) buurttuinen. Voor sommigen is het maken van de tuinen een manier om bij te dragen aan sociale verbondenheid, een veiligere, schonere en prettigere buurt. Voor anderen zorgt het werken in de tuinen voor bezigheid en het ontmoeten van mensen. Buurttuin Lucas was o.a. in 2015 en 2016 wekelijks de plek in de buurt voor dagbesteding voor mensen van Unal Zorg.
Hoe manifesteert het zich? + physical impact
In de wijk zijn op verschillende plekken eetbare tuinen te vinden. Buurttuin Lucas lag middenin de wijk, op een plek waar veel mensen langskwamen. Het vormde een mooie ontmoetingsplek voor diverse activiteiten en bood ruimte aan initiatieven als de biovergister. De opbrengst van de tuinen wordt gebruikt door buurtbewoners en buurtkoks, zoals de Wilde Chefs, Lucafe en Lucasa.
Wat betekent het? + cultural impact
Een open plek nodigt uit tot gebruik ervan. Al blijkt dat mensen ook angstig zijn zich een plek ‘toe te eigenen’. Vragen of dat mag, of wie er dan verantwoordelijkheid voor draagt rijzen onmiddellijk. Om deze uit de weg te gaan laten veel mensen een plek liever ongebruikt. Door het maken van gedeelde tuinen, werd het gesprek geopend over het samen maken en onderhouden ervan. Ook werden ervaring en knowhow ontwikkeld over het duurzaam maken van eetbare tuinen en een voedsellandschap. Aanwezige kennis in de buurt werd ontsloten en deze inzetten werd aangemoedigd.
